Innovatieprijzen bieden stagnatie het hoofd

In vele blogs en nieuwssites gonst het van The Great Stagnation van Tyler Cowen. De hoogleraar economie aan de George Mason University, schrijft in The Great Stagnation dat de VS hun technologische en innovatieve glans zijn kwijtgeraakt. Westerse economieën verkeren al veertig jaar min of meer op hetzelfde technologische level, wachtend op nieuwe doorbraken.

De volledige titel van Cowens recentste boek, uitsluitend verkrijgbaar in e-vorm, draagt de veelzeggende titel The Great Stagnation: How America Ate All The Low-Hanging Fruit of Modern History,Got Sick, and Will (Eventually) Feel Better. Voor nog geen vier dollar bent u  eigenaar van een e-book dat in vijftienduizend woorden inzicht geeft in de economische situatie. Enerzijds verontrustend, anderzijds komt Cowen met nieuwe richtingen die reden geven om optimistisch te zijn.

De asymmetrische oorlogvoering rondom de reputatie van financieel dienstverleners

Verbale zelfkastijding

Vanmiddag was ik aanwezig bij het congres van het Verzekeringsblad. Eugene Roorda (u weet wel, de reclameman in hart en nieren) spuwde daar zijn gal over de verzekeringssector. ‘De sector leeft in haar eigen werkelijkheid’ en ‘het is een treurige sector om in te werken’. In een paneldiscussie wist woordvoerder van Aegon Jan Driessen hier een interessant beeld tegenover te zetten.  Zijn stelling was dat in de tijd dat Aegon met de Legio leaseproducten kwam, dat zowel Pieter Lakeman als de consumentenbond het product aanprezen. Een vijftal jaren later stond Aegon in de beklaagdenbank en bleek het sentiment te zijn omgeslagen. Driessen waarschuwde de partijen in de zaal dat wat nu met DSB is gebeurd, met alle banken en verzekeraars kan gebeuren.  Sentiment is sterk tijdgebonden.  De zaal wentelde zich in een zelden vertoonde verbale zelfkastijding. Het was voor hen duidelijk: ‘we zijn slecht geweest en moeten ons leven nu beteren’. Of deze houding wat oplost is de vraag.